داستان_عملیات: ادامه پست قبلی_نقل_ازکتاب_هزاره_کُشی
داستان_عملیات: ادامه پست قبلی نقل_ازکتاب_هزاره_کُشی
تمامی نیروهای که در جنگ در تاریخ ۱۰_۱۱ فبروری ۱۳۹۳ شرکت داشتند، پیش از شروع حمله در داخل و اطراف کابل مستقر شده بودند، تدارکات اصلی توسط دولت اسلامی افغانستان تاءمین می شدند و رهبری عملیات های ویژه برای تضعیف دفاع حزب وحدت و استقرار توپ های اضافی برای بمباردمان توسط دولت آماده شده بودند؛ زیرا که رئیس استخبارات، محمد فهیم قسیم، تمامی مسوولیت را برای عملیات های ویژه به عهده داشت. افراد وی بایک تعداد از قوماندانان های شیعه انوری، مصطفی کاظمی و... که مستقیم در عملیات، شرکت داشتند "نگارنده" و دیگران در اطراف افشار تماس گرفتند و تعهد آنها را برای هم کاری با حمله دولت اسلامی کسب کردند. مهم ترین مقر جدید سلاح ثقیله، پیش از عملیات، نقطه ی تپه ی علی آباد بود. مسعود ۲۳ اسلحه زیورا در آنجا به همراه گروه اعزامی سی نفره مستقر کرده بود تا مناطق اطراف سیلوی مرکزی، افشار، کارته سه، کارته چهار، و کارته سخی را هدف گیری کنند. اهمیتی که قدرت آتش گروهی و تعداد زیادی از مکان هایی که ازآن جا سلاح های ثقیله استفاده می شد، داشت، این بود که آن ها بزرگی و اهمیت عملیات را نشان دهند. این فقط یک حمله ضربتی و جنگ حزبی نبود؛ بلکه یک جنگ تمام عیار بود که دولت اسلامی ذخائر نظامی ترکیبی از دوره ی ارتش شوروی سابق و مجاهدین را در مقابل اهداف مورد نظر در محدوده ی پایتخت مستقر کرده بود. تمامی این اهداف در مناطقی قرار داشتند که مسکونی بودند و جمعیتی از غیر نظامیان درآن جا زندگی می کردند. شاهدانی که با نظامیان در زمان عملیات شرکت داشتند، گزارش هایی را در مورد پلان گذاری و هماهنگی نظامی که مسعود پیش از عملیات نظامی انجام داده بود، تهیه کرده اند. اگر چه، این نمایی جزبی از برنامه ریزی را ارائه می کند؛ زیرا عملیاتی به این مقایس می بایست آمادگی های متمرکز را می داشت، طبق گفته ای یکی از شاهدان، قوماندان های ارشد جمعیت به همراه قوماندان های ارشد اتحاد (شیر علم و زلمی طوفان) و مهم ترین متحد شیعه ی آنان سید حسین انوری به علاوه ای مشاوران نظامی دولت اسلامی افغانستان به ریاست مسعود در قرارگاه های ارتش در بادام باغ دو روز پیش از عملیات جلسه داشتند. جلسه ی دیگر دریک خانه ی مصوّن استخبارات در کارته پروان، نزدیک هُتل انترکانتیننتال در شب پیش از حمله برگزار شد، مسعود از همین منزل به عنوان اتاق عملیاتی در بیش تر روزها استفاده می کرد. هم چنین جلسه ای از قوماندان های اتحاد به ریاست سیاف در پغمان، یک روز پیش از عملیات برگزار شد. هدف این جلسه ها آموزش قوماندان های اصلی به نقش آنها در حمله ی زمینی بود. قوای دولت اسلامی بمباردمان عمومی را در غرب کابل درشب ۱۰ ۱۱ فبروری ۱۳۹۳ به اهداف اطراف انستیتوت علوم اجتماعی و افشار ودر یقیه ی مناطق شیعه نشین شهر شروع کردند. پیشروی نظامیان حدود ساعت پنج صبح ۱۱ فبروری آغاز شد و این زمان به عنوان زمان آغاز همه جانبه ی جنگ یاد می شود. اولین پیشروی قطعی نظامیان از جانب بادام باغ به بالای کوه را بدون مقاومت تصاحب کردند و پوسته های دفاعی مهم حزب وحدت درآن جا آتش گرفتند و تانک های مستقر در آنجا از حرکت بازماندند. گروه اعزامی بزرگی از نیروهای اتحاد و جمعیت به سمت افشار از طرف غرب پیشروی کردند. نزدیک ترین نقطه ی خط جبهه به هدف اصلی عملیات پلی تکنیک کابل بود. قوای جمعیت در امتداد سرک افشار از کارته پروان و هتل انترکانتیننتال به طرف انستیتوت علوم اجتماعی پیشروی کردند واز طرف شرق وارد افشار شدند. قوای دولت اسلامی به امتداد دیگر نقاط خطوط اول جبهه به ویژه قلمرو محصور غرب کابل پیشروی نکردند. اگر چه به بمباردمان شدید ادامه دادند و قوای فراوانی را برای حفظ تهدید پیشروی مستقر کردند. به هرحال ساعت یک بعد از ظهر، خطوط دفاعی اصلی حزب وحدت به امتداد ستیغ افشار تحلیل رفتند و مواضع آنها در انستیتوت علوم اجتماعی غیر قابل دفاع شدند. #مزاری و قوماندان های ارشدش از انستیتوت پیاده به برچی رفتند. ساعت سه بعد از ظهر قوای دولت اسلامی توانستند انستیتوت علوم اجتماعی را تصرف کنند و قوایی که از شرق و غرب پیشروی کرده بودند، در افشار یک جا شدند و کنترول موثر منطقه را در دست گرفتند. آنها در خوشحال مینه و افشار مستقر شدند؛ ولی پیشروی بیش تری نکردند. نظامیان شروع به امن سازی منطقه کردند، پوسته ایجاد کردند و تلاشی را شروع کردند. این عملیات جستجو یا تلاشی بود که به سرعت یک سری از اعمال جنایت، چور و چپاول را به وجود آورد، طوری که شاهدان عینی غیر نظامی شرح داده اند. #مزاري توانست تا خطوط دفاعی در امتداد کناره ی خوشحال مینه، پهلوی سیلوی مرکزی و کارته سخی را دوباره ایجاد کند. بنابراین، ایشان بیش تر غرب کابل را دراختیار داشت. برخی از اهالی افشار، به ویژه آنهایی که بیش ترین آسیب را دیده بودند، همراه با نظامیان حزب وحدت جا به جا شدند و فرار کردند. ( به این دلیل شاید جوانان کمتر کشته شده باشند) اگرچه، بیش تر جمعیت غیر نظامی افشار دراین مکان ماندند و زمانی که قوای دولت اسلامی ساحه را تصرف کردند، آنان پیش تر آسیب دیدند. به خاطر بمباردمان، جنگ شدید و حضور نظامیان وحشی به تاریخ می رسد که تعداد زیادی از غیر نظامیان قادر به ترک ساحه در روز اول عملیات نشدند و مورد تجاوز و غارت خانه های شان قرار گرفتند. به هرحال، یک مهاجرت و جابه جایی گسترده درشب ۱۱_۱۲ فبروری به وقوع پیوست. زنان و کودکان بیش تر به سمت تایمنی در شمال کابل فرار کردند ودر مکاتب و مساجد در چهارراهی مردمان اسماعیلیه پناه گرفتند. برخی از پیر مردان ترجیح دادند تا بمانند واز خانه و دارایی ها محافظت کنند؛ اما شواهد نشان می دهد که نظامیان بیش تر مردان را هدف توقیف های خود سرانه و قتل عام قرار دادند. به عبارت دیگر غیر نظامیان مرد آزاد نبودند تا منطقه را ترک کنند. بیش تر نجات یافتگانی که از افشار فرار کردند. از دیدن آوارها و جنازه ها در طول راه شرح دادند. و بیان داشتند که آنها بعد از جنگ اصلی گریختند، در حالی که پشت سرشان فقط جنازه بودند و تجاوز های جنسی که به دهشتناکی اتفاق افتاده بودند. در ختم روز دوم، جمعیت وسیعی از غیر نظامیان افشار را تخلیه کردند وبه نظر می رسد که این هجرت رویدادی بود که به طور قاطعانه جنایات علیه غیر نظامیان در منطقه را پایان داد. در روز دوم عملیات، دوازده فبروری مسعود جلسه ای را در هتل انترکانتیننتال با تعویق تشکیل داد ودر مورد ترتیبات برای امنیت مناطق تصرف شده ی جدید گفت و گو کرد. دراین جلسه قوماندان های ارشد دولت اسلامی و اشخاص سیاسی به شمول ربانی، سیاف، آیت الله محسنی، آیت الله فاضل، و جنرال فهیم حضور یافته بودند. دولت اسلامی هیات وکلای مردم شیعه را طلب کرد و حسین انوری به عنوان قوماندان برجسته ی دولت اسلامی از جانب غیر نظامیان شیعه تحت فشار بود تا ترتیباتی برای امنیت آنها گرفته شود. دراین جلسه دستور به توقف کشتار و چور و چپاول داده شد وبه روی معاوضه ی اسیران و جنازه ها نماینده‌ای بین احزاب مختلف برای شناسایی اسیران توافق صورت گرفت. همچنان عقب نشینی نیروهای تعرض کننده و مستقر کردن یک نیروی کوچک تر در مناطق جدید فراخوانده شد. بزرگی و عظمت جنایات واقع شده در دو روز اول عملیات در افشار، قبل ازاین جلسه به طور واضح بسیار دیر بود تا از جنایات اصلی جلوگیری شود. هم چنین این جلسه در توقف چور و چپاول منطقه بی اثر وبی فایده بود؛ زیرا ویرانی خانه ها در افشار به طور فزاینده بعد از جلسه نیز رخ داد. جنایات_جنگی_درپست_بعدی_ادامه_دارد. صداى هزاره